Cechą charakterystyczną łuszczycy jest to, że nie da się jej wyleczyć. Jedyne co można robić to stosować zabiegi mające na celu złagodzenie objawów i doprowadzenie do remisji choroby. Pojawia się tylko pytanie, po jakie lekarstwo na łuszczycę rzeczywiście warto sięgnąć? Odpowiadamy!
Z artykułu dowiesz się:
- jakie sposoby na łuszczycę przynoszą widoczne rezultaty.
Leczenie łuszczycy – co warto wiedzieć?
Terapia powinna być dobrana stosownie do odmiany łuszczycy, jej przebiegu, a także miejsca występowania i rozległości zmian łuszczycowych. Każdy przypadek jest bowiem inny i wymaga indywidualnego podejścia.
W łagodnym przebiegu łuszczycy lekarze zalecają leczenie preparatami do stosowania miejscowego. Pielęgnacja obszarów zmienionych chorobowo ma na celu usunięcie łusek oraz zahamowanie procesu nadmiernego namnażania się naskórka. Łuszczyca umiarkowana, jak również ciężka, wymaga już zastosowania skojarzonej terapii miejscowej i ogólnej.
Leczenie ogólne obejmuje m.in. fotochemioterapię, przyjmowanie retinoidów, metotreksatu, cyklosporyny czy leków biologicznych. Jeśli chodzi o terapię miejscową, chorzy mogą sięgać po maści i kremy, które dostępne są bez recepty.
Pacjenci cierpiący na łuszczycę mogą także zdecydować się na leczenie klimatyczne lub sanatoryjne. Jeśli lekarz prowadzący stwierdzi, że oprócz łuszczycy chory zmaga się też z depresją, dodatkowo kieruje go na psychoterapię.
Lekarstwo na łuszczycę – jakie warto wybrać?
Poniżej przedstawiamy kilka substancji, które są najczęściej polecane przez lekarzy i farmaceutów do leczenia objawów łuszczycy.
Dziegcie węglowe
Dziegcie są produktami suchej destylacji drewna lub węgla kamiennego. Wykazują działanie przeciwzapalne, dzięki czemu skutecznie zapobiegają rozwojowi infekcji. Dodatkowo złuszczają martwy naskórek oraz zmniejszają uczucie świądu.
Niestety stosowanie dziegci węglowych jest dość uciążliwe. Nie dość, że mają bardzo nieprzyjemny zapach, to w dodatku brudzą ubrania, a u niektórych mogą wywoływać podrażnienia. Mimo wszystko warto wypróbować na własnej skórze, czy działają.
Retinoidy
Często polecanym lekarstwem na łuszczycę są retinoidy. Są to pochodne witaminy A. W leczeniu ciężkich postaci łuszczycy wykorzystuje się acytretynę. Acytretyna normalizuje proces rogowacenia naskórka, co ma niebagatelne znaczenie w kontekście tego, jak przebiega choroba.
Choć skuteczność acytretyny jest niepodważalna, jej stosowanie niesie za sobą rozmaite skutki uboczne. Do najczęściej spotykanych zalicza się wypadanie włosów i pękanie skóry warg.
Cignolina
Stosowana w formie maści lub pasty cignolina wykazuje działanie bakterio- i grzybobójcze oraz przeciwłojotokowe. Regularnie stosowana spowalnia podziały komórkowe i wspomaga odbudowę naskórka. Dodatkowo ogranicza stan zapalny i pomaga pozbyć się zrogowaciałej skóry.
Cignolina nie powinna być stosowana w ostrym przebiegu łuszczycy. U niektórych osób może doprowadzić do powstania podrażnień, a także przebarwienia skóry, włosów i paznokci.
Analogi witaminy D3
W leczeniu łuszczycy znalazły zastosowanie syntetyczne analogi witaminy D: kalcypotriol i takalcytol. Leki te hamują namnażanie komórek naskórka oraz normalizują proces różnicowania komórek. Działają przeciwzapalnie, zapobiegając rozwojowi infekcji.
Analogi witaminy D3 znajdują zastosowanie w leczeniu łuszczycy o charakterze przewlekłym. Przeciwwskazaniem do ich przyjmowania jest m.in. ciąża.
Cyklosporyna A
Jest to lek immunosupresyjny, który nadaje się do stosowania zawsze – bez względu na przebieg choroby. Z uwagi na jej nefrotoksyczne działanie, lekarze jednak zalecają jej przyjmowanie w przypadku łuszczycy opornej na inne metody leczenia.
Przypuszcza się, że zażywanie cyklosporyny A może zwiększyć ryzyko wystąpienia nowotworów. Nie zaleca się jej stosowania pacjentom z uszkodzoną wątrobą, cierpiących na cukrzycę, mających niską odporność, jak i tym, u których występuje aktywna choroba nowotworowa (lub przebyta).
Leki biologiczne
Lekami biologiczne stosowane są w sytuacjach, kiedy pacjent źle znosi inne metody leczenia. Można oprzeć na nich leczenie w ciężkiej postaci łuszczycy, przy współistniejącym łuszczycowym zapaleniu stawów oraz chorobach, które mogą pogorszyć stan skóry z łuszczycą takich jak choroba wieńcowa czy nadciśnienie.
Co istotne, biologiczne lekarstwo na łuszczycę takie jak etanercept, infliksimab, ustekinumab czy adalimumab zazwyczaj ma wysoką skuteczność leczenia – w niedługim czasie od rozpoczęcia kuracji obserwuje się widoczną poprawę zdrowia pacjenta, a nawet całkowitą remisję choroby.
Badania dotyczące długotrwałego działania preparatów tego typu na organizm dopiero są robione, dlatego na ten moment niewiele wiadomo o bezpieczeństwie ich stosowania.
